- Nie pal. Nie używaj tytoniu w żadnej postaci.
- Stwórz w domu środowisko wolne od dymu tytoniowego. Wspieraj politykę miejsca
pracy wolnego od tytoniu. - Utrzymuj prawidłową masę ciała.
- Bądź aktywny fizycznie w codziennym życiu. Ogranicz czas spędzany na siedząco.
- Przestrzegaj zaleceń prawidłowego sposobu żywienia: jedz dużo produktów
pełnoziarnistych, roślin strączkowych, warzyw i owoców, ogranicz spożycie
wysokokalorycznych produktów spożywczych (o wysokiej zawartości cukru lub
tłuszczu) i unikaj napojów słodzonych, unikaj przetworzonego mięsa; ogranicz spożycie
mięsa czerwonego i żywności z dużą ilością soli. - Jeśli pijesz alkohol dowolnego rodzaju, ogranicz jego spożycie. Abstynencja pomaga
zapobiegać nowotworom. - Unikaj nadmiernej ekspozycji na promienie słoneczne: (dotyczy to szczególnie
dzieci). Chroń się przed słońcem, używaj produktów przeznaczonych do ochrony
przeciwsłonecznej, nie korzystaj z solarium. - Chroń się przed działaniem substancji rakotwórczych w miejscu pracy. Postępuj
zgodnie z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy. - Dowiedz się, czy w domu jesteś narażony na naturalne promieniowanie
spowodowane wysokim stężeniem radonu. Podejmij działania na rzecz zmniejszenia
jego poziomu. - Kobiety powinny pamiętać o tym, że: karmienie piersią zmniejsza u matki ryzyko
zachorowania na nowotwory. Jeśli możesz, karm swoje dziecko piersią, hormonalna
terapia zastępcza zwiększa ryzyko rozwoju niektórych nowotworów. Ogranicz jej
stosowanie. - Zadbaj o to, aby twoje dzieci poddano szczepieniom ochronnym
przeciwko: wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (dotyczy noworodków), wirusowi
brodawczaka ludzkiego – HPV (dotyczy dziewcząt). - Bierz udział w zorganizowanych programach badań przesiewowych w celu
wczesnego wykrywania: raka jelita grubego (zalecenie dotyczy zarówno mężczyzn, jak
i kobiet), raka piersi (u kobiet), raka szyjki macicy (u kobiet).
Na podstawie: 12 Sposobów Na Zdrowie. Europejski Kodeks Walki z Rakiem. IV EDYCJA.
Microgrants: Promotion of the European Code Against Cancer 4th edition.
http://www.12sposobownazdrowie.pl/12_sposobow.pdf
| Kleszcze – problem nie tylko wakacyjny |
| Od lasów wolą pola, łąki i niskie krzaki. Nie rzucają się na swoje ofiary z drzew, ale wdrapują się ze ściółki nawet w miejskim parku po butach i nogach. Mogą dotrzeć nawet do głowy, jeśli po drodze nie znajdą miejsca, by ukąsić swoją ofiarę. Mogą nam je przynieść do domu psy lub koty. Kleszcze są wszędzie i dlatego trzeba wiedzieć co zrobić, aby możliwie szybko zareagować i tym samym móc uniknąć przykrych i długotrwałych konsekwencji. – Nie można go niczym smarować – Trzeba go jak najszybciej usunąć i nie trzeba w tym celu umawiać się do lekarza. Wystarczy kleszcza wyciągnąć zwykłą pęsetą lub kleszczołapką kupioną w aptece, a miejsce wkłucia dokładnie zdezynfekować. Czas ma ogromne znaczenie. Im szybciej pozbędziemy się pajęczaka, tym mniejsze ryzyko zakażenia. A choroby wywołane przez kleszcze bywają bardzo poważne. To najczęściej odkleszczowe zapalenie mózgu i borelioza. Większość ukąszeń oczywiście nie kończy się zakażeniem, jednak trzeba zachować czujność, czyli obserwować miejsce ukąszenia przez kleszcza i ewentualne objawy. Bezpośrednio w miejscu ukąszenia może pojawić się zaczerwienienie i niewielki odczyn, który znika w ciągu kilku dni. Jest to normalna reakcja na ukąszenia, podobnie jak przy ukąszeniach komarów i nie wymaga interwencji lekarza. – Jeśli w ciągu kilku dni po ukąszeniu pojawi się gorączka, bóle mięśni, głowy, wymioty – trzeba skontaktować się z lekarzem rodzinnym. – W ten sposób może objawiać się odkleszczowe zapalenie mózgu. Drugą z chorób, która przenoszona jest przez kleszcze jest borelioza. Tu duże znaczenie ma czas, jaki minął do usunięcia kleszcza. Im dłużej pozostaje wbity, tym większe ryzyko zakażenia. W kilka do kilkunastu dni po ukąszeniu może pojawi się zaczerwienienie lub charakterystyczny obrączkowy, wędrujący rumień. Należy się wtedy zgłosić do lekarza, który włączy odpowiednie leczenie – dodaje Szeląg i podkreśla – że nie zaleca się profilaktycznego stosowania antybiotyków po ukąszeniu. Nie ma też żadnych wskazań, by usuniętego kleszcza poddawać badaniom. Na podstawie badania kleszcza nie włącza się też leczenia u ludzi. Oczywiście, zawsze lepiej zapobiegać niż potem się leczyć. Dlatego idąc na spacer, zaleca się stosowanie preparatów odstraszających kleszcze, a najważniejsze to odpowiednio trzeba się ubrać, czyli włożyć kryte buty, długie spodnie i bluzy z rękawami. Po wycieczce zaś dokładnie trzeba obejrzeć całe ciało, bo ukłucia kleszcza raczej nie poczujemy, gdyż pajęczak ten wpuszcza do skóry substancje znieczulające. Dlatego prędzej go zobaczymy niż poczujemy. A wtedy – natychmiast reagujmy – czyli sami lub z pomocą najbliższych wyciągamy kleszcza jak najszybciej. Nie ma potrzeby, by – w celu usunięcia kleszcza umawiać się do lekarza, iść na NPL czy – tym bardziej, udawać się na SOR. Usunięcie kleszcza jest prostą procedurą, której warto się nauczyć, bo od tego może zależeć nasze zdrowie. Szybkie usunięcie znacznie ogranicza ryzyko boreliozy. W przypadku kleszczowego zapalenia opon mózgowych i mózgu, możemy zapobiegać chorobie poprzez szczepienia. Z danych oddziałów zakaźnych wynika, że wśród chorujących zdecydowana większość to osoby nieszczepione. Szczepienie najlepiej rozpocząć przed sezonem, ale jeśli tego nie zrobiliśmy, zaszczepmy się możliwie szybko. To może nas uchronić przed bardzo poważną chorobą |